Finite Verb

Finite Verb กริยาแท้ หมายถึงกริยาที่นำมาทำหน้าที่อย่ากริยาจริงๆ (อย่าพึ่งด่านะครับ เพราะมันมีกริยาที่เราไม่ได้นำมาใช้อย่ากริยาด้วย) ดังนั้นส่วนนี้จึงเป็นส่วนสำคัญที่เราจะต้องศึกษาทำความเข้าใจกันอีกยาวและมันก็จะแทรกอยู่กับทุกๆเรื่อง ตามหลักไวยากรณ์ภาษาอังกฤษนั้นคำกริยาแท้ของประโยคจะต้องผันไปตามรูปประโยคต่างๆ (ซึ่งนี่คือความยากของมัน) เช่นผันไปตาม ประธาน (Subject) ผันไปตามกาล (Tense) หรือผันไปตามวาจก (Voice) เพื่อบอกว่าที่เรากำลังใช้นั้นคือประโยคอะไร กาลอะไร และถ้าหากเราใช้ผิดอาจจะทำให้ความหมายที่เราต้องการสื่อสารนั้นผิดเพี้ยนไปเลยก็ได้ ตัวอย่างประโยคเช่น

The boy goes to school almost every day / เด็กผู้ชายคนนี้ไปโรงเรียนเกือบทุกวันเลย

จากประโยคเราจะเห็นว่าประธานคือ The boy กริยาแท้คือ go แต่ที่เราใช้ goes เพราะว่าเราเติม es เพื่อให้เป็นกริยาในรูปเอกพจน์เพื่อให้สอดคล้องกับประธานของเราที่เป็นเอกพจน์ครับ

I visited customer yesterday / ผมไปพบลูกค้ามาเมื่อวานนี้

จากรูปประโยคเราจะเห็นว่าประธานคือ I กริยาแท้คือ visit แต่เราใช้ visited เนื่องจากว่าเราใช้รูปอดีตของมันซึ่งต้องเติม ed เราก็เลยรู้ว่า อ้อเหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วมิหนำซ้ำยังมี adverb of time, yesterday บอกอีกว่าเป็นอดีต กรณีนี้กริยาผันตามกาลครับ

This post was written in 2013 / บทความนี้ถูกเขียนขึ้นในปี 2013

เราจะเห็นว่าประธาน (Subject) คือ This post เป็นตัวที่ถูกกระทำเพราะโครงสร้างของประโยค Passive Voice โดยมีกริยา write คือ written ซึ่งเป็น Past Participle ที่เราใช้ในรูป Passive voice ในกรณีนี้กริยาแท้ผันตามวาจกครับ ครับนี่คือจุดสังเกตและหน้าที่ของกริยาแท้ที่เราควรจะรูจักครับ